Αφιερωμένο στην "μήτρα" που με γέννησε...

                                                Η ΜΗΤΡΑ

Είναι κάτι στιγμές που νιώθεις να σπάει μέσα σου, η βιτρίνα της ψυχής σου.
Είναι κάτι στιγμές που ψάχνεις ανάμεσα στα κομμάτια σου να βρεις, τη ρίζα σου για να πιαστείς.
Είναι κάτι στιγμές που όλοι γύρω σου σε χτυπούν, πάνω στα σχοινιά της ζωής.
Είναι κάτι στιγμές που θες να φωνάξεις στη μήτρα που σε γέννησε, να σε κρύψει για να σωθείς...

Αν θα ξανάρθω στη ζωή
Θεέ μου να βρεις τον τρόπο
κάνε με πάλι Κρητικό 
κι από τον ίδιο τόπο.